Ο λαός δεν ξεχνά

Του Τάσου Τασιόπουλου

Τα παλιά τα χρόνια κυριαρχούσε στις πλατείες των πολύ μεγάλων κομματικών συγκεντρώσεων το σύνθημα: “ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά”, και είναι βέβαιο ότι τα χρόνια που έρχονται στις πλατείες των μικρών πια συγκεντρώσεων θα κυριαρχεί το σύνθημα : “ ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει αριστερά”.

Από την παραπάνω πραγματικότητα είναι βέβαιο ότι στο κεντρικό νόημα των συγκεντρώσεων δεν κυριαρχεί καμιά ιδεολογία, αλλά μια συνάθροιση προσδοκίας ανθρώπων της ιδεολογίας “του φούρνου που καπνίζει” και άρα που θα έχει την ευχέρεια να ρουσφετολογεί.

Το πολιτικό ζήτημα είναι κυρίως οικονομικό, ακόμα και αν ανατρέξει κανένας στον Homo Sapiens τον καιρό που έβγαινε από τις σπηλιές και σιγά-σιγά ξεφεύγοντας από το ατομικό συγκροτούσε τις πρώτες κοινωνίες συμβίωσης και άρα τον συναλλακτικό τρόπο ζωής.

Από τότε στην οικονομία μπήκε το ζήτημα του κέρδους το οποίο διάλεξε να εκδηλωθεί στη συνείδηση των ανθρώπων με δύο τρόπους.

Ο ένας αφορούσε την άκρατη κερδοσκοπία – Θεός το κέρδος- που στην εξέλιξή του οδήγησε στον καπιταλισμό.

Ο άλλος αφορούσε την απαγόρευσή του – απουσία κέρδους- και οδήγησε στον πρώιμο σοσιαλισμό της Σοβιετίας ο οποίος ουσιαστικά πρέσβευε την ήσσονα προσπάθεια καθώς δεν δημιουργούσε κανένα κίνητρο στην αγορά.

Ο καπιταλισμός κρίθηκε κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και παρ ότι οδήγησε τελικά στο δράμα της “Lehman Brothers”, βρήκε τρόπο να ξεπεράσει τις συνέπειες και να φαίνεται σήμερα ότι κέρδισε το παιχνίδι με έναν έξυπνο τρόπο που ξεκινάει από το ιδανικό “του πρώιμου σοσιαλισμού” τον “διεθνισμό” στον οποίο απλά άλλαξε όνομα μετατρέποντάς τον σε “παγκοσμιοποίηση”.

Αυτό σημαίνει ότι ο καπιταλισμός ενστερνιζόμενος τον αριστερό όρο του διεθνισμού νομίζει ότι ξεπέρασε το πρόβλημα της “παγκοσμιοποίησης”, η οποία ουσιαστικά είναι το αποκορύφωμα του καπιταλισμού.

Αυτό επίσης σημαίνει, αν μπορεί κανένας να πιστεύει στις αξίες του Σοσιαλισμού και τί χρειάζεται για να επιβληθούν αυτές στην παγκόσμια σκηνή τα χρόνια που έρχονται.

Είναι γεγονός πως ο σοσιαλισμός κατάφερε μετά τον β' παγκόσμιο πόλεμο να επιβάλει δικούς του όρους οι οποίοι βασίστηκαν σε μια απλή ιδέα.

Η ιδέα αυτή ήταν ότι για να λειτουργήσει ελεύθερα η αγορά για την κοινωνία έπρεπε να υπόκειται σε κανόνες και όχι στην ασυδοσία του κέρδους, και άρα έπρεπε να ψηφιστούν νόμοι οι οποίοι θα ευνοούσαν τον ανταγωνισμό, τα εργασιακά δικαιώματα, την προστασία του περιβάλλοντος, και κυρίως την προστασία του καταναλωτή.

Αυτήν την ιδέα την ακολούθησαν ακόμα και δεξιές κυβερνήσεις και έτσι οι ιδέες του σοσιαλισμού πρόσφεραν τέσσερις – πέντε δεκαετίες ευημερίας στην Ευρώπη.

Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια συνέπεσαν με την έκρηξη του αριστερού “διεθνισμού” που έγινε δεξιά “παγκοσμιοποίηση” χωρίς κανένας να το καταλάβει και ευνόησε το ΚΕΦΑΛΑΙΟ το οποίο ότι ώρα ήθελε μπορούσε να φύγει από κοινωνίες με κανόνες και να πάει σε κράτη χωρίς κανόνες, και έτσι πλούτος που δημιουργήθηκε στα χρόνια που προσέφεραν οι ιδέες του σοσιαλισμού να “παίζεται” σε επενδυτικά παιχνίδια με τις καταθέσεις του λαού ο οποίος τάχα δεν ξεχνάει ούτε “τι σημαίνει δεξιά” ούτε “τι σημαίνει αριστερά”.

Συνεπώς σήμερα η κοινωνία ζει μια βαθύτατη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και αυτό επηρεάζει τη ζωή όλων.

Το ερώτημα είναι σε ποιο σημείο βρίσκεται η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση.

Αν άρχισε η αντίστροφη μέτρηση θα είναι το καλό νέο και το καλό νέο θα έρθει από δύο δρόμους.

Ο ένας είναι αν υπάρχει τάση φορολόγησης του παγκόσμιου πλούτου και της διάλυσης των φορολογικών παραδείσων.

Και ο άλλος η τάση για εμβάθυνση της δημοκρατίας δηλαδή να επικρατήσει ο ιδεολογικός τρόπος προσέγγισης αυτών που διαλέγουμε ως κυβερνήτες και όχι αυτούς που λένε τα μεγαλύτερα ψέματα – εξαιτίας ατού καταδικάστηκε το συνεπές ΠΑΣΟΚ- επειδή αυτά τα ψέματα δημιουργούν τον φούρνο που καπνίζει, δηλαδή αυτούς που μπορούν να ρουσφετολογούν.

Και η σωστή ιδεολογική προσέγγιση αφορά τον σοσιαλισμό που θα δεχτεί την παγκοσμιοποίηση, όπως ΄δέχτηκε την ελεύθερη αγορά αλλά θα επιβάλει και κανόνες όπως επέβαλε κανόνες στην ελεύθερη αγορά.

Άρα το μέλλον δεν είναι ούτε η δεξιά ούτε η αριστερά -που ο λαός δεν ξεχνά- αλλά οι ιδέες του σοσιαλισμού όταν και αν αυτές επικρατήσουν, όπως έγινε τα προηγούμενα χρόνια της ευημερίας.

ΥΓ1. Πληροφορούμαι ότι ο δήμος θα συνεχίσει την έκδοση Εφημερίδας η οποία εκδίδονταν από την προηγούμενη δημοτική αρχή.
- Όπως και τότε ψήφισα υπέρ της έκδοσης και κατά του τρόπου που αυτή εκδίδονταν ως προσανάματα, έτσι και τώρα συνεχίζω να έχω την ίδια άποψη.

ΥΓ2. Κανένας κανένας λαδοποντικαράς – ούτε όσοι υπογράφουν τις συμφωνίες της αλήθειας- δεν είπαν τίποτα για τον στόλο των Mersedes της προηγούμενης δημοτικής αρχής.
Άραγε γιατί;

YΓ 3 Στη συζήτηση για τη διαφθορά στη βουλή ο Δ. Κουτσούμπας αποκάλυψε ότι σε 427 υποθέσεις δωροδοκίας που εξέτασε ο ΟΟΣΑ το 2014, ο μέσος Όρος μιας μίζας ξεπέρασε τα δέκα τρία (13) εκατομμύρια δολάρια και οι μεγαλύτερες δόθηκαν στις ΗΠΑ, στην Γερμανία , στη Σουηδία και στην Ιταλία.