Και τώρα τί;;;

Γράφει ο Γιώργος Κακαφίκας

Περνάμε σήμερα ίσως την πιο αντιφατική περίοδο. Μπορεί   να είναι και τα πρώτα σημάδια  του «μεταθανάτιου ρόγχου» της μεταπολιτευτικής περιόδου. Κλείνει ένας κύκλος που δυστυχώς καταλήγει στην «αφετηρία» του : ψωμί , παιδεία , ελευθερία ήταν τότε τα συνθήματα ,και  σήμερα βρίσκονται τα ίδια στην «πρώτη γραμμή», αν αφαιρέσουμε την ελευθερία - που και αυτή  σήμερα βρίσκετε στις συμπληγάδες του συστήματος - ,και την αντικαταστήσουμε με την  δικαιοσύνη..

Τότε υπήρξε ένα νεολαιίστικο , φοιτητικό  κίνημα που εξελίχθηκε σε παλλαϊκό και κατόρθωσε με την παρέμβαση του να γίνει ο καταλύτης της κατάρρευσης της εφτάχρονης δικτατορίας.

Σήμερα δημιουργήθηκε ένα κίνημα που με αφετηρία το έγκλημα των Τεμπών και την δολοφονία 57 ψυχών , στην πλειοψηφία τους νέοι φοιτητές που τα όνειρα τους θάφτηκαν στα Τέμπη, αγκάλιασε την πλειοψηφία της κοινωνίας , εξελίχθηκε σε μία δυναμική κοινωνική αντιπολίτευση που προβάλλει για βασικό αίτημα την απόδοση δικαιοσύνης , να πληρώσουν οι υπαίτιοι και υπεύθυνοι , να υπάρξει ένα κράτος δικαίου να το εμπιστεύονται οι πολίτες και να είναι αρωγός τους. Ένα κίνημα που ξεπέρασε κατά πολύ τους κομματικούς σχηματισμούς . Πολλοί έτρεξαν να το χαρακτηρίσουν άοσμο , «άγευστο» ,άχρωμο που δεν μπορεί να δώσει μια προοπτική. Τους «βόλευε» τέτοια ερμηνεία! Κάτω από την «ομπρέλα» του  παλλαϊκού αιτήματος  για απονομή δικαιοσύνης για τους αδικοχαμένους νεκρούς των Τεμπών βρίσκονται οι δυσκολίες και τα αδιέξοδα που βιώνει η κοινωνία ,-ακρίβεια ,ανασφάλεια , υποκλοπές κλπ-, από την ανάλγητη κυβερνητική πολιτική.

Είναι μία ιστορική τομή που αφήνει το χθες και εκκολάπτει το αύριο!! Με αφορμή ένα τραγικό γεγονός που έφερε στην επιφάνεια την αναλγησία , το ψέμα , την αδιαφορία της πολιτείας για τις ζωές των ανθρώπων με μόνη ζέση την εξυπηρέτηση κάποιων συμφερόντων , έκλεισε ένας ιστορικός κύκλος .Φάνηκαν τα κενά ,οι αδυναμίες, οι παθογένειες , τα αδιέξοδα του πολιτικού συστήματος που χτίστηκε την περίοδο αυτή..

Μέχρι την παραμονή των κινητοποιήσεων τα γνωστά ακροδεξιά κυβερνητικά στελέχη , τρολ και γραφίδες λοιδορούσαν , κινδυνολογούσαν στην προσπάθεια να αποτρέψουν την συμμετοχή του κόσμου , και ώ του θαύματος μετά τις πρωτοφανείς συγκεντρώσεις το γύρισαν στο «καλαματιανό» , σαν να μην συνέβη τίποτα και μάλιστα ορισμένοι αναιδείς άκουσον- άκουσον τις θεώρησαν  σαν έκφραση του …δημοκρατικού δικαιώματος!!  Ποιος έχασε την ντροπή να την …βρουν αυτοί!!!

Προφανώς ο πρωθυπουργός πήρε τα μηνύματα ,-όχι βέβαια αυτά που επικαλείται -,συνειδητοποίησε ότι το τέλος της ηγεμονίας του είναι πολύ κοντά , και όσες «μανούβρες» και αν κάνει δεν σώζεται η «παρτίδα» .Το ίδιο ισχύει και για το κόμμα του. Μπορεί μία αλλαγή «εν πλω» να δώσει μία παράταση αλλά το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο. Η επανάληψη του 2012  θα εξελιχθεί σε τραγωδία. Το ποτάμι της οργής θα τους «πνίξει» και η κοινωνία από εδώ και πέρα θα είναι πιο απαιτητική , πιο διεκδικητική .Δεν θα ανεχθεί άλλα ψέματα, προφάσεις ,κουκουλώματα…

Και η αντιπολίτευση;;;;

Πως και ποιος θα εκφράσει το παλλαϊκό αυτό κίνημα;; Ποιος θα μπορέσει να εμπνεύσει , να συσπειρώσει , να κινητοποιήσει τους απογοητευμένους πολίτες , που ζουν στην ανασφάλεια , στην δύσκολη αντιμετώπιση της καθημερινότητας που συχνά τους οδηγεί σε αδιέξοδο.. Η κοινωνία απόδειξε ότι δεν εμπιστεύεται τα σημερινά κόμματα του  προοδευτικού τόξου . Φαίνεται είτε από την δημοσκοπική ένδεια , την αδυναμία να συσπειρώσουν ευρύτερο κόσμο , την καθήλωση   της οργανωτικής τους δύναμης..

 Άλλα κόμματα υποχώρησαν από τις αρχικές τους αρχές και αξίες ,(ΠΑΣΟΚ) , συνεργάστηκαν με την «επάρατη» δεξιά ,όπως την αποκαλούσαν το «πάλαι ποτέ» και ήταν η κύρια αντίπαλος του , σήμερα όμως ; Από την μία  ο αρχηγός του είναι «ελεγxόμενος» του PRETADOR, και από την άλλη παίζουν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση της πολιτικής τους άτομα που όλο το προηγούμενο διάστημα συνεργάζονταν με το σύστημα Μητσοτάκη π.χ η Διαμαντοπούλου ήταν προτεινόμενη από την κυβέρνηση για τον ΟΟΣΑ , δεν έκρυψε ποτέ την συμπάθεια και  στήριξη της στο Μητσοτάκη , ο Μπένος ανέλαβε μετά από κυβερνητική πρόταση την αναστήλωση της Εύβοιας μετά τις πυρκαγιές κλπ. Μην ξεχνάμε και την απόρριψη στην ουσία της απλής αναλογικής το 2023 , γυρίζοντας την «πλάτη» στη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων , για να μας «πατικωθεί» πάλι ο Μητσοτάκης!! Μπορεί να εμπνεύσει , να το εμπιστευτεί η κοινωνία σαν φορέα του νέου με αυτά τα θολά μηνύματα;;;

Άλλα πάλι παρά τον συμβιβασμό τους από τις αρχικές τους εξαγγελίες , (ΣΥΡΙΖΑ), με τις υπερπροσπάθειες που κατέβαλαν, την αρτιότητα των στελεχών που δεν έβαλαν το χέρι τους στο «μέλι» , κατόρθωσαν να αποτρέψουν την χρεοκοπία της χώρας που την είχαν οδηγήσει οι προηγούμενοι «συνεργαζόμενοι». Δεν κατάφεραν όμως να αναδείξουν το αριστερό τους πρόσωπο .Στη συνέχεια οι εσωτερικές τους αντιφάσεις , αντιθέσεις , διασπάσεις , και προπάντων η αδιανόητη προεδρία ενός τυχάρπαστου ξενόφερτου το οδήγησαν στην αποδυνάμωση , την απαξίωση. «Πάλεψε με τα λιοντάρια και τον φάγαν τα μυρμήγκια». Μπορεί σήμερα να εμπνεύσει , να δώσει νέα πνοή μετά την τελευταία δοκιμασία και τις πολλές διασπάσεις που πέρασε;; Μπορεί άτομα που στήριξαν ή ανέχθηκαν την τραγική κατάσταση του έκπτωτου να μπορούν να ηγηθούν;;;

 Το ΚΚΕ ακολουθώντας τον μοναχικό του δρόμο ταυτίζοντας την ταχτική με την στρατηγική παλεύει για την ανατροπή του αστικού κράτους. Μέχρι τότε όμως; Αφού οι συσχετισμοί είναι  πολύ ανισομερείς αρκούν μόνο οι αγώνες και οι απεργίες χωρίς να προσπαθείς να χτίσεις συμμαχίες , αποφεύγεις κάθε συνεργασία που θα είναι σε όφελος των εργαζομένων. Φοβούνται μην κολλήσουν το «οπορτουνιστικό μικρόβιο»;; Θυμίζει την ηγεσία της εκκλησίας που παροτρύνουν τους πιστούς να μην νοιάζονται για τα «εγκόσμια» παρά πως θα κερδίσουν την «επουράνια» ζωή!!

Και τα υπόλοιπα κόμματα που είναι δημιουργήματα της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ τι μπορεί να προσφέρουν ;;Σε κρίσιμες στιγμές έβαλαν πάνω από το κομματικό συμφέρον τη δική τους πολιτική επιβίωση .Και σήμερα «εισπράττουν» τα αργύρια της διασπαστικής τους συμπεριφοράς. «…τον διασπαστή ουδείς ηγάπησεν…»

Φτάσαμε στο σημείο όπου οι «από κάτω» να μην εμπιστεύονται τους «από πάνω», και οι «από πάνω» να είναι ανίκανοι να διοικήσουν!! Και ποιοι την λύνουν αυτήν την αντίθεση;; Η κοινωνία , οι πολίτες ..

Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις αυτό απέδειξαν .Δεν ήταν μια «καταγραφή» παρουσίας , όπως θέλουν να την παρουσιάσουν τα κυβερνητικά φερέφωνα. Τα Τέμπη αφύπνισαν την κοινωνία , την σήκωσαν από τους «καναπέδες» , και μαζί με τα συσσωρευμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει στέλνει το μήνυμα και στα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης να παραμερίσουν τους μικροκομματικούς εγωισμούς, τα κομματικά μικροσυμφέροντα και να βρουν τον τρόπο να εκφράσουν την κοινωνία. Η κοινωνική αντιπολίτευση είναι σήμερα πολύ μπροστά από την πολιτική. Υπάρχει ένα κενό. Και όπως η φύση «απεχθάνεται» το κενό έτσι και στην πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει.. Πως και ποιοι θα καλύψουν αυτό το κενό;

Στην μετά μεταπολιτευτική εποχή χρειάζονται να χτιστούν νέα υποκείμενα , με νέα άτομα απαλλαγμένα από τις παθογένειες του παρελθόντος. Όπως δεν μπορείς να χτίσεις νέα οικοδομή από κατεδαφισμένα υλικά έτσι δεν μπορείς να χτίσεις το νέο πάνω σε παλιά μήτρα .Υπάρχουν τρόποι που μπορούν να συμβάλουν και να βάλουν τα θεμέλια για το νέο .Παράδειγμα , ουσιαστική παρέμβαση μπορεί να έχουν προοδευτικοί διανοούμενοι ,άτομα από τους μαζικούς φορείς , τα συνδικάτα, τα σωματεία , τα κινήματα κλπ . Ήδη υπήρξε μια τέτοια πρωτοβουλία από κάποιες προσωπικότητες του προοδευτικού χώρου  , δεν ξέρω γιατί δεν προχώρησε. Πρέπει  να συνεχίσουν τις προσπάθειες τους , να προωθήσουν τις προτάσεις τους σε κόμματα, φορείς ,στην κοινωνία .Όχι συνεργασίες, ανταλλαγές «αφ’ υψηλού» και σε «κλειστές πόρτες». Ανοιχτά .Να γνωρίζει η κοινωνία με ποιους , και πως θα πάμε , γιατί αυτή είναι η κινητήριος δύναμη.

Σε αυτήν την προσπάθεια θα μπορούσε να παίξει πρωτεύοντα ρόλο ο Τσίπρας , με την γνώση και την εμπειρία που πλέον διαθέτει. Πρόεδρε , η αδράνεια είναι το χειρότερο χαρακτηριστικό για έναν ηγέτη. Όσο κυλάει ο χρόνος και απουσιάζεις ,απομακρύνεσαι από την ενεργό δράση μοιάζεις με  το αστέρι που σιγά-σιγά αργοσβήνει η λάμψη του. Άλλο τα ινστιτούτα και άλλο η ζωντανή συμμετοχή… Τα ινστιτούτα είναι χρήσιμα για τους αστούς πολιτικούς , που όταν αποσύρονται μέσα από αυτά προσπαθούν να εξασφαλίσουν την υστεροφημία τους .Οι αριστεροί μέχρι να «κλείσουν» τα μάτια αγωνίζονται για το κοινωνικό σύνολο.

Να σε θυμίσω την ρήση του Λένιν …χθες ήταν νωρίς , αύριο είναι αργά….