Δεν πειράζει

Του Τάσου Τασιόπουλου

Η ισορροπία της ανθρώπινης κοινωνίας εξαρτάται από το επίπεδο της συμβατότητας της δράσης των ατόμων που την συγκροτούν.

Το κράτος οφείλει να επιβάλει περιορισμούς για να πετυχαίνει την προστασία του ευρύτερου δημόσιου συμφέροντος, προστατεύοντας τα δικαιώματα όλων, και αυτήν την ευθύνη για την τήρηση της ορθότητας των νόμων έχει η δικαστική εξουσία.

Τα δικαστήρια κρίνουν αν ένας νόμος είναι συνταγματικός ή όχι, γιατί το δίκαιο νομιμοποιείται όταν έχει αποδεκτή αξία, και ο σκοπός του δικαίου είναι να δίνει την δυνατότητα σε ΟΛΟΥΣ τους πολίτες να έχουν τις ίδιες ακριβώς ευκαιρίες για σωστή ζωή.

Ας πάρουμε τώρα την ιστορία με τα σκουπίδια.

Το ΕΛΕΓΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ είναι ο θεματοφύλακας της νομιμότητας των δημοσίων δαπανών και είναι ένας μακροχρόνιος θεσμός. Λειτουργεί από το 1833 και είναι το αρχαιότερο δημοσιονομικό δικαστήριο, αφού ο ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ ιδρύθηκε το 1839 και το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ το 1929.

Το ελεγκτικό συνέδριο με τους κατά τόπους ΕΠΙΤΡΟΠΟΥΣ εφαρμόζοντας το ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ το οποίο είναι και πληρες και άρτιο, ΔΕΝ θεωρεί τα ΕΝΤΑΛΜΑΤΑ ΠΛΗΡΩΜΩΝ σε όσους παράνομα αναεώθηκαν οι συμβάσεις εργασίας και αυτόματα δημιουργείται το εξής παράδοξο:
“οι εργαζόμενοι” ακόμα και αν δούλευαν με παράνομες συμβάσεις πρέπει να πληρωθούν και εφ'όσον ΔΕΝ θεωρούνται τα ΕΝΤΑΛΑΜΑΤΑ από το ελεγκτικό οι δήμοι αδυνατούν να πληρώσουν.

Το πρόβλημα αυτό με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα λυθεί.

Υπάρχει όμως ένα άλλο πρόβλημα που προήλθε από την στο πρόσφατο παρελθόν ανανέωση των 8μηνων συμβάσεων εκ μέρους πολλών δήμων – και του δικού μας- και κυρίως από το άρθρο 50 του νόμου 4325/2015 που ψήφισαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και αυτοδίκαια ανανέωναν παράνομες συμβάσεις.

Αυτά συμβαίνουν σ' όλη τη χώρα και τα αποτελέσματα με τα σκουπίδια τα “απόλαυσαν” όλοι καθαρά από τους δείκτες της τηλεόρασης ακόμα και της κρατικής ΥΕΝΕΔ.

Σε ορισμένους όμως δήμους – όπως και στην Αλεξάνδρεια- συμβαίνουν μερικά συζητήσιμα περιστατικά.

Στις 3 Απριλίου του 2017 π.χ. Ένας “Εθελοντικός Σύλλογος βοήθειας” που εξελίχθηκε κατά δήλωσή του σε “σωματείο κοινωφελές ιδιωτικού δικαίου” κατέθεσε αίτημα “περί παραχώρησης χρήσης μιας αίθουσας στο κτίριο του Πνευματικού Κέντρου Αλεξάνδρειας για την εγκατάσταση γραφείου” ενώ παράλληλα και άλλοι σύλλογοι που εξυπηρετούν τον πολιτισμό και σωματεία που προάγουν το πολιτιστικό και αθλητικό κομμάτι της περιοχής υποβάλλουν το ίδιο αίτημα.

Εδώ πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι υπάρχει απόλυτος σεβασμός της τοπικής κοινωνίας μόνον για τους ανύποπτους και αφιλοκερδώς προσφερόμενους εθελοντές και τέτοιοι είναι ΟΛΑ τα μέλη του Δ.Σ. των παραπάνω συλλόγων.

Σύμφωνα με τον νόμο λοιπόν για κάθε διάθεση χώρου εκ μέρους του Δημοτικού Συμβουλίου προς οιοδήποτε σύλλογο ή σωματείο απαιτείται η γνώμη του Τοπικού Συμβουλίου της Δημοτικής Ενότητας και ευτυχώς φωτισμένοι Τοπικοί Σύμβουλοι δυο φορές αποφάνθηκαν αρνητικά και μάλιστα ομόφωνα.

Τι μπορεί να είδαν οι Τοπικοί Σύμβουλοι και ήταν ομόφωνα αρνητικοί;

Προφανώς τις πολλές αιτήσεις διαφόρων Συλλόγων που εκκρεμούν και έπρεπε να ικανοποιηθούν ή όλες ή καμία.

Ίσως το ότι ακόμα δεν έχει ξεκαθαριστεί όχι μόνον η χρήση του ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ μα ούτε καλά- καλά και το όνομα αυτού ή ακόμα ότι δεν έγινε η πλήρης αποπερατωσή του, δεν έγινε η παραλαβή, δεν συστήθηκε ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΛΕΙΤΡΟΥΓΙΑΣ, ούτε Οργανισμός Εσωτερικής - Υπηρεσίας και βέβαια ότι στους συγκεκριμένους αιτούντες είχε ήδη από το 2007 παραχωρηθεί από άλλη δημοτική αρχή αίθουσα σε άλλο δημοτικό κτίριο της οποίας δεν έκαναν χρήση ούτε ένα λεπτό.

Πέραν τούτων είναι πια πασίγνωστο ότι ο “ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ” από το 2013 ειδοποίησε αρμοδίως την τότε Ελληνική κυβέρνηση – κατά δήλωση του αρμοδίου υπουργού-ότι προτίθεται να αφαιρέσει το “ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΗΜΑ” από το “ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΡΥΘΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ” εξ αιτίας κατάχρησης 770.000,00 ευρώ ως βλάβη του Ελληνικού Δημοσίου από τον τότε πρόεδρο και προφυλακισμένο αξιότιμο κ. ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΡΤΙΝΗ πράγμα που αν συνέβαινε θα αποτελούσε τον απόλυτο εξευτελισμό της χώρας αφού αυτό θα αποτελούσε παγκόσμια αρνητική πρωτιά.

Την ίδια εποχή η αείμνηστη Βαρβιτσιώτη μέλος του Δ.Σ. του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού τον αποκαλούσε “κλειστό κλαμπ” ατασθαλιών, δηλαδή ρεμούλας και ίσως γι' αυτό τότε όλα τα παραρτήματα -και το δικό μας- άρχισαν να κάνουν εγγραφές μελών -έτσι έγινα και εγώ – προφανώς για τα μάτια του κόσμου αφού ουδέποτε μας προσκάλεσαν σε συνεδρίαση, μάλλον επειδή πέρασε η μπόρα.

Επειδή λοιπόν όπως λέει και ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος ΚΟΡΝΕΑΔΗΣ “αγαθό είναι το κακό που δεν βλάπτει και κακό είναι το καλό που δεν ωφελεί” είναι βέβαιο ότι οι ΤΟΠΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ της ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ κινούμενοι στο δίκαιο “ή όλοι ή κανένας” βεβαιώνεται ότι με την θέση τους υπερκέρασαν μια αφελή μονομέρεια του ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ακόμα και αν αυτή κινούνταν σε πλαίσια προσωπικού εκλογικού κόστους που ξεκινάει από το Ελληνικό “έλα μωρέ δεν πειράζει”!!!

ΥΓ1. Αλήθεια με τί πλειοψηφία έγινε η παραχώρηση; Επί των παρόντων; επί των μελών; επειδή έγιναν και πολλές αποχωρήσεις !!!

ΥΓ2. Θα ικανοποιηθεί αίτημα άλλου Συλλόγου όπως ικανοποιήθηκε το αίτημα του συγκεκριμένου Συλλόγου (άρθρο 100 νόμου του 2013).

ΥΓ3. Υπάρχει όμως και άλλο συζητήσιμο περιστατικό που αφορά την υπ΄ αριθ. 100/2017 απόφαση του ειρηνοδικείου Βέροιας για τον “αδικαιολόγητο πλουτισμό” Ματσούκα - Δήμου κ.λ.π. της περίπτωσης ΠΑΤΣΙΟΠΟΥΛΟΥ!!!

ΥΓ4. Θορυβοδώς αντέδρασε ως θεατής ο Λιολιόπουλος σε συζήτηση στο Δημοτικό Συβούλιο με θέμα την υπόθεση για τα σουπίδια.
Συγχαρητήρια από μένα, αλλά μάλλον δεν κάνει για πολιτικός ο Νίκος, αφού οι πολιτκοί είναι μαθημένοι στις γαργάρες !!!

ΥΓ5. Αλήθεια τι έγινε με το νοσοκομείο Ε. ΝΤΥΝΑΝ; έγινε πληστηριασμός ιδιωτικού δικαίου; ή η πιο αγνή εθελοντική ομάδα είναι “ο Αρχέλαος” που μοίραζε στην Κατερίνη δωρεάν πατάτες;