Κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή του Ναουσαίου Μερκουρίου Γιάντση

Κυκλοφόρησε πρόσφατα η πρώτη ποιητική συλλογή του συμπολίτη Μερκουρίου Γιάντση με τίτλο «Ελεύθερος Απόπλους», από τον εκδοτικό οίκο Readnet Publications και είναι διαθέσιμη αποκλειστικά σε ηλεκτρονική μορφή από την πλατφόρμα Rbooks. Αποτελείται από 46 ποιήματα. Ακολουθεί πρόλογος από τη Λογοτεχνική Συντροφιά Νάουσας:   

Στην άνυδρη και ζοφερή εποχή μας κάποιοι βλαστοί επιβιώνουν και ανθούν. Έτσι και ο "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΠΟΠΛΟΥΣ" έρχεται να στολίσει με τα άνθη του το μπουκέτο της σύγχρονής μας ποίησης.

Με περισσή αγαλλίαση πήραμε στα χέρια μας το πρώτο "παιδί", ποιητική συλλογή, πόνημα του Μερκουρίου Γιάντση, πολλά υποσχόμενου, νεoτέρου μέλους της Λογοτεχνικής Συντροφιάς Νάουσας. Έχοντας ακούσει κάποια από τα κομμάτια που εμπεριέχει η συλλογή, στις συνευρέσεις της λογοτεχνικής μας συντροφιάς, γνωρίζαμε λίγο ως πολύ τι θα συναντήσουμε. Διαβάζοντας όμως το τελικό  αποτέλεσμα, η συλλογή ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μας.

Με γραφή μεστή, στοχευμένη και ολιγόλογη, χωρίς πολλά στολίδια, παρουσιάζει ζωηρές εικόνες και βαθιά νοήματα, ταξιδεύει τις μύχιες σκέψεις του μέσα από λόγο άρτιο και άκρως ποιητικό, αποκαλύπτει φευγαλέα αλήθειες που τον καίνε, αλήθειες που οδήγησαν τον ποιητή στη δημιουργία. Μέσα από τα σαράντα έξι ποιήματα της συλλογής επισημαίνει, στηλιτεύει, αναστατώνει, χαϊδεύει, ηρεμεί, περιπλανιέται καθώς ξεναγεί τον αναγνώστη του σε γνωστά και πρωτόγνωρα μονοπάτια, ανοιχτούς και αδιέξοδους δρόμους,  ευοίωνες και δυσμενής διαδρομές, όλα δοσμένα με τη δική του οπτική.

Είναι ιδιαίτερη χαρά και τιμή για μένα να προλογίζουμε αυτό το πρώτο ποιητικό πόνημα του Μερκουρίου Γιάντση,  "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΠΟΠΛΟΥΣ". Ελπίζουμε και ευχόμαστε ατελεύτητη δημιουργία καθώς μάλιστα η πρώτη αυτή προσπάθεια δείχνει περίτρανα ότι, έχει πολλά να δώσει.

ΑΔΕΙΕΣ ΤΣΕΠΕΣ

Τα λόγια δεν χρεώνονται

ούτε τα μεγάλα

όλοι μπορούν να μιλήσουν

κατεβάζουν φεγγάρια

κινούν βουνά

γλυκαίνουν θάλασσες

δίνουν τη ζωή τους.

Μόνο που στις τσέπες τους

δεν υπάρχουν πράξεις

Για να πληρώσουν όσα έταξαν.

ΗΣΥΧΙΑ ΑΦΙΛΟΞΕΝΗΣ ΠΟΛΗΣ

Κάποτε μου ‘λες για τα φουγάρα

που κάπνιζαν λυσσαλέα

τώρα

τα κοιτάζουμε μαζί

στέκουν αγέρωχα κι άπραγα

η πόλη ερήμωσε

τα εργοστάσια κήρυξαν λήξη εργασιών

εδώ και  χρόνια

ησυχία τρομακτική

μας αγκαλιάζει κάθε μέρα

σ’ αυτόν τον τόπο

που αγαπάμε και μας διώχνει.