Κυριώτισσας Ουτοπία: Ένα σύγχρονο νυχτέρι γεμάτο μνήμη, θαλπωρή και μαγεία

Το περασμένο Σάββατο, η Κυριώτισσας Ουτοπία μεταμορφώθηκε σε μια μικρή χρονομηχανή που ταξίδεψε τους επισκέπτες της σε μια άλλη εποχή — τότε που οι γυναίκες μαζεύονταν στα νυχτέρια για να δουλέψουν, να τραγουδήσουν, να γελάσουν και να μοιραστούν τις ιστορίες τους γύρω από τη φωτιά.

Μέσα σε μια ατμόσφαιρα νοσταλγίας και οικειότητας, οι συμμετέχοντες απόλαυσαν μια βραδιά που μύριζε “παλιά εποχή”. Η ζεστασιά της σόμπας, οι φλοκάτες απλωμένες στο πάτωμα, οι μυρωδιές από σπιτικά καλούδια — ζεστή σοκολάτα, γαλατόπιτα και άλλες λιχουδιές — συνέθεσαν το σκηνικό μιας συλλογικής ανάμνησης.

Παλιές φωτογραφίες αγαπημένων προσώπων, αφηγήσεις από περασμένα χρόνια και παραμύθια για φαντάσματα, νεράιδες και ξωτικά, έπλεξαν το νήμα μιας βραδιάς γεμάτης συγκίνηση και συμβολισμούς. Οι ιστορίες ζωντάνεψαν μέσα από τις φωνές και τα βλέμματα των συμμετεχόντων, φέρνοντας για λίγο πίσω ανθρώπους και στιγμές που έμοιαζαν να έχουν χαθεί.

Κι ενώ οι αφηγήσεις κυλούσαν, τα χέρια δούλευαν δημιουργικά: πινέλα, νήματα και χρώματα έγιναν εργαλεία έκφρασης και ενότητας. Οι παρευρισκόμενοι ζωγράφισαν, έπλεξαν και δημιούργησαν μικρά φυλαχτά – σύμβολα ψυχής, μνήμης και κοινότητας.

Η Κυριώτισσας Ουτοπία απέδειξε πως η παράδοση μπορεί να συναντά το σήμερα, πως το “νυχτέρι” μπορεί να ξαναγεννηθεί ως γιορτή επικοινωνίας και μοιράσματος. Γιατί, όπως φάνηκε το Σάββατο, όταν οι άνθρωποι έρχονται κοντά, οι ιστορίες σμίγουν, η μνήμη φωτίζει και οι ψυχές μένουν ζωντανές.