Μια βραδιά ιστορίας στο Δημαρχείο Βέροιας

Φεύγοντας  το βράδυ της Δευτέρας από το Δημαρχείο Βέροιας, ένιωθα μια «πληρότητα».

Όλα ήταν όπως έπρεπε.

Είχα καιρό να δω την αίθουσα τόσο γεμάτη. Είχα καιρό να δω, μαζεμένους τόσους παλιούς βεροιωτάδες . Τα παλιά «σόια» που λένε στη Νάουσα, παρόντα έστω δι’ εκπροσώπων…

Είχα καιρό να δω μαζί τέσσερις δημάρχους της πόλης, τους πρώην  Ανδρέα Βλαζάκη, Γιάννη Χασιώτη  και  Χαρούλα μαζί με τον νυν δήμαρχο Κώστα Βοργιαζίδη, στο χώρο που άσκησαν  και ασκούν «υψηλά» καθήκοντα.

Είχα καιρό να καθηλωθώ παρακολουθώντας σκηνές και μαρτυρίες  για τα 100 χρόνια της ελεύθερης Βέροιας. Μαρτυρίες  ανθρώπων που τους θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια και δεν υπάρχουν πια.

Είχα καιρό, ν’ ακούσω Δεσπότη να μιλάει τόσο φιλικά και ανθρώπινα και όχι «ξύλινα» θεολογικά.

Χάρηκα με την συναισθηματική προσέγγιση της αγαπητής επιστήμονος και αθόρυβης αρωγού κοινωνικών δομών, Πόπης Ναζλίδου- Καπράρα.

Είχα καιρό, να νιώσω την ανάγκη  να πω ένα εκ βαθέων μεγάλο ευχαριστώ, στον άνθρωπο που αποτέλεσε την αφορμή να βρεθούμε όλοι μαζί και σ’ αυτούς  που το διοργάνωσαν.

Μανώλη και Έφη Βλαχογιάννη, με την ανιδιοτελή προσφορά σας στη Δημόσια Υγεία, χρόνια και χρόνια, ακέραιοι άνθρωποι, αθόρυβοι δημιουργοί και πλέον, Μανώλη  συγγραφέα, « Η Ιστορία της Μικρής Ιερουσαλήμ» και το «πέρασμα» της, από το Δημαρχείο και παλιό μας σχολείο, ήταν μια από τις σημαντικές , πανέμορφες , ευτυχείς στιγμές της πόλης.

 Ο Συμπολίτης