29 Απριλίου, Παγκόσμια Ημέρα Χορού

Η Παγκόσμια Ημέρα Χορού θεσπίστηκε το 1982 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου (International Theatre Institute - ITI), το οποίο είναι συνεργαζόμενος οργανισμός με την UNESCO. Η ημερομηνία επιλέχθηκε προς τιμήν του Γάλλου χορογράφου Ζαν-Ζορζ Νοβέρ (Jean-Georges Noverre), ο οποίος θεωρείται ο δημιουργός του σύγχρονου μπαλέτου και γεννήθηκε στις 29 Απριλίου 1727.

Η ημέρα αυτή έχει στόχο να προωθήσει την τέχνη του χορού παγκοσμίως, να φέρει κοντά τους ανθρώπους μέσω της κίνησης και να αναδείξει τη σημασία του χορού ως μέσο καλλιτεχνικής έκφρασης. Ο χορός αποτελεί μία μοναδική μορφή έκφρασης και επικοινωνίας, προσφέροντας πολλά οφέλη τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.

Στην Ελλάδα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, λειτουργεί ως έκφραση της πολιτιστικής ταυτότητας και ως σύνδεση με την παράδοση και την ιστορία μας, έχοντας εξέχουσα θέση στην κοινωνική, θρησκευτική και καλλιτεχνική ζωή των Ελλήνων ανά τους αιώνες. Ήταν και συνεχίζει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι των τελετουργιών, των θρησκευτικών εορτών, των θεατρικών παραστάσεων και των κοινωνικών εκδηλώσεων.

Ο ελληνικός παραδοσιακός χορός είναι αλληλένδετος με την λαογραφία, καθώς αποτελεί εκφραστικό και αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Κάθε περιοχή έχει τους δικούς της χορούς, που συνοδεύονται από τα τοπικά μουσικά όργανα, τη ντοπιολιαλιά και τις ενδυμασίες. Μέσα από το χορό οι Έλληνες εκφράζουν χαρές, λύπες, θρησκευτικές και κοινωνικές καταστάσεις, ενώνονται άνθρωποι και ψυχές με κίνηση και πάθος και πνοές, στροβιλίζεται η ψυχή σαν άνεμος και χορεύει η καρδιά σαν κύμα στον ωκεανό. Με σώματα ενωμένα σε κοινό ρυθμό, με βήματα που μιλούν χωρίς φωνή, ο χορός ανεβαίνει στον ουρανό σαν προσευχή και ομορφαίνει τη ζωή μας.

Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου

Οικονομολόγος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός Β/θμιας Εκπαίδευσης

Μέλος της ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ "ΗΛΙΟΕΙΔΕΙΑ"