Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Γιώργου Προβατά «Η παλιά Κόκκοβα (Πολυδένδρι Ημαθίας)»

Το νέο βιβλίο του Γιώργου Προβατά με τίτλο «Η παλιά Κόκκοβα (Πολυδένδρι Ημαθίας)» κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες.

"Το παρόν βιβλίο-λεύκωμα περιέχει σπάνιες φωτογραφίες, κυρίως παλαιών, κατά κανόνα ακατοίκητων πλέον και κατεστραμμένων, σπιτιών του χωριού Πολυδένδρι του νομού Ημαθίας, το οποίο μέχρι το 1926 ονομάζονταν Κόκκοβα. Οι φωτογραφίες συνοδεύονται από σύντομα κείμενα, τα οποία θίγουν με χαρακτηριστικό τρόπο θέματα από την ιστορία, την παράδοση, την καθημερινότητα και το φυσικό περιβάλλον του χωριού μας. Τα κείμενα αυτά είναι ενίοτε αποσπάσματα τοπικών παραδοσιακών τραγουδιών.

Παραβλέποντας την πιθανότητα και προσδοκία του συγγραφέα-δημιουργού, ότι το ξεφύλλισμα του λευκώματος θα προξενήσει σε κάποιους έκπληξη και ευχαρίστηση, ενδεχομένως και συγκίνηση, αντικρύζοντας οικείες εικόνες, τίθεται το ερώτημα προς τι το εγχείρημα; Ποιο το όφελος; Σε τι οφελεί στην εποχή μας με τις μεγάλες, παγκόσμιες προκλήσεις, αλλά και τις πολλές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ειδικότερα ο τόπος μας, να απεικονίζονται αυτά τα παλιά σπίτια και να περιγράφονται με λακωνικό τρόπο πτυχές της περασμένης ζωής του χωριού μας;

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό δεν είναι μονοδιάστατη, συμπεριέχει και την άποψή μας για τον πολιτισμό, τον οποίο νοούμε ως νοηματοδότηση της ζωής, γνώση και αξιολόγηση της πραγματικότητας και ακολούθως έμπνευση, χάραξη και θεμελίωση πορείας προς το μέλλον. Ο πολιτισμός δεν είναι στατικός, δέχεται διάφορες επιρροές. Κάποιες τις αφομοιώνει, ενώ άλλες τις επαναπροσδιορίζει και τις ενσωματώνει.

Η ελληνική παράδοση, ως δοκιμασμένος στους αιώνες τρόπος επιβίωσης και δημιουργίας, συνιστά βασική πολιτισμική αξία. Ιδιαίτερα στις τελευταίες δεκαετίες παρατηρούμε, όμως, μία ρήξη και μία ασυνέχεια στην ελληνική παράδοση. Η ελληνική κοινωνία φαίνεται να αποποιείται, εν μέρει με την θέλησή της, εν μέρει εξαναγκαστικά, τα παραδοσιακά της στοιχεία, αυτά που τέλος πάντων της έχουν απομείνει, και να ακολουθεί νέα ξενόφερτα και με οικονομικό, τεχνολογικό και ατομοκεντρικό προσανατολισμό πρότυπα, τα οποία την αλλοιώνουν πολιτισμικά, διαρρηγνύουν τη συνοχή της και  την αποδυναμώνουν. Θεωρούμε πως το καινούργιο δεν αποτελεί εξ ορισμού πρόοδο ή βελτίωση σε σχέση με το παλιό.

Επανερχόμαστε στο ερώτημα «Ποιο το όφελος;» Με την παρούσα εργασία και συγκεκριμένα μέσω:

• της τέχνης, ως καθολικού τρόπου κοινωνίας και επικοινωνίας
• της μνήμης, που υπερβαίνει το χρόνο και ζωντανεύει το παρελθόν καθιστώντας το παρόν
• της φαντασίας παρακινούμενης από τις φωτογραφίες και τα κείμενα, να δημιουργήσει εικόνες και εικονικές ροές σχετικά με την πάλαι ποτέ καθημερινή ζωή του χωριού μας
• της εμπειρίας που κομίζει η παράδοση και η οποία πετυχαίνει την επάρκεια για την επιβίωση καθώς και την ισορροπία με τη φύση
• της εφαρμοσμένης γνώσης, που αποτυπώνεται για παράδειγμα στα κτίσματα
• του ανθρωπογενούς τοπίου, που συμπλέκεται με το φυσικό και μαζί περιγράφουν τη συλλογική ψυχή της κοινωνίας του χωριού μας
• και τέλος των συναισθημάτων, που περισσότερο αυτά μας δένουν με βιωματικό τρόπο με το άμεσο παρελθόν μας

επιχειρείται να μην χαθεί ανεπιστρεπτί, αλλά να αρχειοθετηθεί ένα αξιόλογο μέρος του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού και αυτό να μεταλαμπαδευτεί, κατά κάποιο τρόπο, ώστε να υπερκεραστεί, κατά το δυνατόν, η ασυνέχεια που προαναφέρθηκε.

Τα κείμενα δεν έχουν άμεση σχέση με τα πρόσωπα τα οποία κατοικούσαν στα σπίτια, που απεικονί-ζονται.

Οι φωτογραφίες είναι αριθμημένες κατά αύξοντα αριθμό, ο οποίος αναγράφεται κάτω από κάθε φωτο-γραφία, αριστερά. Εάν σε μία σελίδα αποτυπώνονται δύο φωτογραφίες, τότε αυτές νοούνται ως μία ενότητα και έχουν τον ίδιο αριθμό. Στα δεξιά του αριθμού αυτού αναγράφεται ο μήνας και το έτος δημιουργίας της φωτογραφίας.

Η αφήγηση των κειμένων, που έχουν κάποια λυρική απόχρωση, πραγματοποιείται είτε από έναν αφη-γητή, είτε από τους κατοίκους του χωριού (στον πληθυντικό), είτε από το απεικονιζόμενο (στον ενικό), που συνήθως δεν είναι πρόσωπο (χωριό, σπίτια, πόρτες) και γι΄ αυτό προσωποποιείται. Εξαίρεση αποτελεί το κείμενο της εικόνας 53, όπου «μιλάει» απ΄ ευθείας ο συγγραφέας. Αποσπάσματα τραγουδιών είναι μέσα σε εισαγωγικά.  

Οι φωτογραφίες προέρχονται από το προσωπικό αρχείο του συγγραφέα, δεν έχουν δημοσιοποιηθεί και είναι έργο του, εκτός από τις 3, 5 και 46, τις οποίες ευγενικά διέθεσε ο αγαπητός φίλος Στάθης Χιονίδης, τον οποίο και ευχαριστούμε θερμά.

Τέλος, ευχαριστώ πολύ την αδερφή μου Ελένη, η οποία και πάλι μου συμπαραστάθηκε με τις πολύτιμες συμβουλές της. 

Εύχομαι ότι το παρόν πόνημα θα γίνει δεόντως αποδεκτό, ότι θα συμβάλει, έστω και λίγο, στην επίτευξη του στόχου του και ότι θα δώσει θετικά ερεθίσματα για περαιτέρω δραστηριότητες στην ίδια κατεύθυνση", αναφέρει ο Γεώργιος Προβατάς.                                                                                                                                                                      

Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στον συγγραφέα στο τηλέφωνο 6947039740.