Πανηγυρικός Εσπερινός για τον όσιο Αντώνιο Πολιούχο Βεροίας (φωτογραφίες)

Σάββατο, 01 Αυγούστου 2020 09:23
Γράφτηκε από τον/την Μαρία Τριγώνη

Την Παρασκευή 31 Ιουλίου το εσπέρας μπροστά από τον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του οσίου Αντωνίου του Νέου, ο ιερός κλήρος και οι πιστοί υποδέχθηκαν τον Τίμιο Σταυρό από το Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά, που όπως κάθε χρόνο συμπανηγυρίζει με τον πολιούχο της Βεροίας, λόγω της αυριανής τελετής της προόδου του Τιμίου Σταυρού.

Τον Τίμιο Σταυρό μετέφερε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως και Καθηγούμενος του Ιερού Προσκυνήματος Παναγίας Σουμελά Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας.

Εν συνεχεία τελέστηκε Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.

Κατά την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:

«Ὡς κοινόν φυλακτήριον, ὡς πηγήν ἁγιάσματος, τόν Σταυρόν τόν τίμιον ἀσπασώμεθα».

Τήν προτροπή αὐτή ἀπευθύνει πρός ὅλους μας ὁ ἱερός ὑμνογράφος, καλώντας μας νά ἀσπασθοῦμε καί νά προσκυνήσουμε τόν τίμιο Σταυρό, ὡς φυλακτήριο ἀπό κάθε κακό, ἀπό κάθε κίνδυνο καί ἀπό κάθε πειρασμό καί συγχρόνως ὡς πηγή ἁγιασμοῦ.

Καί ἡ προτροπή αὐτή δέν εἶναι τυχαία, καθώς αὔριο ἡ Ἐκκλησία μας μνημονεύει μία εὐλαβῆ συνήθεια τῶν πατέρων μας στήν Κωνσταντινούπολη, ὅπου κατά τήν πρώτη Αὐγούστου καί ἐπί μία σχεδόν ἑβδομάδα, μέχρι τήν ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως, ἔβγαζαν τόν τίμιο Σταυρό ἀπό τό ἱερό παλάτιο καί τόν λιτάνευαν στήν Πόλη καί στούς ναούς της γιά νά τόν προσκυνήσουν οἱ κάτοικοί της, ἐκφράζοντας τήν εὐγνωμοσύνη τους γιά τήν προστασία πού τούς προσέφερε ἀπό τούς Σαρακηνούς.

Αὐτό τό γεγονός τιμοῦμε καί ἐμεῖς, κατά τήν παράδοση τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ὑποδεχόμενοι ἀπόψε τόν τίμιο Σταυρό ἀπό τό Ἱερό προσκύνημα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ στόν ναό τοῦ πολιούχου μας ἁγίου Ἀντωνίου, γιά νά τόν προσκυνήσουμε καί νά λάβουμε τή χάρη του, τιμώντας μαζί του καί τή μνήμη τῶν ἁγίων ἑπτά Μακκαβαίων παίδων, τοῦ διδασκάλου τους Ἐλεαζάρου καί τῆς μητέρας τους ἁγίας Σολομονῆς, καί νά τόν παρακαλέσουμε νά μᾶς φυλάττει ἀπό κάθε κακό καί ἀπό κάθε ἀπειλή καί νά ἁγιάζει τή ζωή μας, τίς πράξεις μας καί τόν κόσμο μας.

Διότι ζοῦμε σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ἐκτός ἀπό τούς συνήθεις κινδύνους, τούς ὁποίους μπορεῖ νά διατρέχει κάθε ἄνθρωπος στήν καθημερινότητά του, ἀντιμετωπίζουμε καί πολλούς ἀσυνήθεις. Ζοῦμε προκλήσεις καί ἀπειλές τίς ὁποῖες δέν περιμέναμε, ὅπως ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ, ἡ ὁποία μᾶς ταλαιπώρησε καί μᾶς ταλαιπωρεῖ ἀκόμη, ἀλλά καί οἱ μεγάλες προκλήσεις πού ἀντιμετωπίζουμε ἀπό τή γείτονα χώρα μέ τήν Ἁγία Σοφία καί τήν αὐξημένη ἐπιθετικότητα καί ἀμφισβήτηση τῶν κυριαρχικῶν μας δικαιωμάτων.

Ζοῦμε προκλήσεις καί ἀπειλές, πού αἰσθανόμεθα ὅτι δέν μποροῦμε νά τίς ἀντιμετωπίσουμε μέ τίς δικές μας ἀνθρώπινες καί πεπερασμένες δυνάμεις καί ἔχουμε τήν ἀνάγκη μιᾶς ἰσχυρότερης προστασίας. Καί αὐτήν μᾶς τήν προσφέρει ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου μας, ὁ ὁποῖος εἶναι τό σύμβολο τῆς νίκης καί τῆς καταισχύνης τοῦ διαβόλου, ἀπό τόν ὁποῖο τελικά προέρχονται καί οἱ ἀπειλές καί οἱ προκλήσεις πού μᾶς ταλαιπωροῦν καί δοκιμάζουν τίς ἀντοχές μας. Μᾶς τήν προσφέρει ὁ Σταυρός, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ φύλαξ πάσης τῆς οἰκουμένης. Εἶναι τό ἰσχυρό καί ἀκατανίκητο ὅπλο πού μᾶς προφυλάσσει ἀπό κάθε ἐπιβουλή, ὁρατή καί ἀόρατη.

Γι᾽ αὐτό καί τόν ἐπικαλούμεθα, γι᾽ αὐτό τόν ἀσπαζόμεθα, γι᾽ αὐτό τόν προσκυνοῦμε, γι᾽ αὐτό καί κάθε ἑορτή του μᾶς ὑπενθυμίζει τή θυσία τοῦ Χριστοῦ γιά χάρη ὅλων μας, ἀλλά καί τίς θυσίες πού ζητᾶ ὁ Θεός ἀπό ἐμᾶς, ἐάν θέλουμε νά εἴμεθα ἀφοσιωμένοι σ᾽ Αὐτόν, ἐάν θέλουμε νά τόν πιστεύουμε ὄχι ἐπιφανειακά ἀλλά οὐσιαστικά, ἐάν θέλουμε νά τόν ἀκολουθοῦμε ὄχι μέ τά λόγια ἀλλά μέ τή ζωή μας.

Θυσία γιά τόν Θεό ἦταν τό μαρτύριο τῶν ἑορταζομένων ἁγίων ἑπτά Μακκαβαίων παίδων, τοῦ διδασκάλου τους ἁγίου Ἐλεαζάρου καί τῆς μητέρας τους ἁγίας Σολομονῆς.

Θυσία γιά τόν Θεό ἦταν, ἐπειδή προτίμησαν τήν τιμωρία, τό μαρτύριο καί τόν θάνατο, προκειμένου νά μήν ἀθετήσουν τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ καί καταπατήσουν τόν Μωσαϊκό νόμο πού ἀπηγόρευε τό χοιρινό κρέας. Θυσία γιά τόν Θεό ἦταν, ἐπειδή δέν δίστασαν νά ἀρνηθοῦν καί αὐτή τή ζωή τους γιά νά μήν ἀρνηθοῦν τόν Θεό.

Θυσία ὅμως γιά τόν Θεό ἦταν καί ἡ φυγή ἀπό τόν κόσμο τοῦ πολιούχου μας ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ νέου, ἡ μοναχική ζωή, ἡ ἄσκηση, ἡ νηστεία, ἡ ἀγρυπνία, ἡ κακοπάθεια. Στερεῖτο ὁ ἅγιος Ἀντώνιος τίς ἀνέσεις τοῦ κόσμου, ἀκόμη καί τίς πιό ἁπλές καί τίς πιό αὐτονόητες, γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Στερεῖτο καί αὐτήν ἀκόμη τήν τροφή καί τήν ἀνάπαυση γιά νά παραμένει ἀπερίσπαστος στή λατρεία τοῦ Θεοῦ καί τήν προσευχή, καί ἀντιμετώπιζε τούς δαιμονικούς πειρασμούς μέ τή δύναμη τοῦ Σταυροῦ.

Ὁ ἑορτασμός, λοιπόν, τῶν ἁγίων ἑπτά Μακκαβαίων παίδων, τῆς μητρός καί τοῦ διδασκάλου τους στόν ναό τοῦ πολιούχου μας ἁγίου Ἀντωνίου, τόν ὁποῖο τιμοῦμε κατά τήν παράδοση τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῆς προόδου τοῦ τιμίου Σταυροῦ, ὑπενθυμίζει καί σέ μᾶς ὅτι ἡ ἐν Χριστῷ ζωή ἀπαιτεῖ καί θυσίες, θυσίες πού ὀφείλουμε σέ Ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο θυσιάσθηκε γιά μᾶς, ἀλλά καί μᾶς χάρισε τόν Σταυρό του ὡς ὅπλο κατά τοῦ διαβόλου, ὡς φυλακτήριο ἀπό κάθε κακό καί ὡς μέσον ἁγιασμοῦ τῆς ζωῆς μας καί τοῦ κόσμου.

Ἄς ἐπικαλούμεθα, λοιπόν, τή χάρη τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας σέ κάθε ἀνάγκη, καί ἰδιαιτέρως αὐτή τήν περίοδο τοῦ Δεκαπενταυγούστου πού ἀρχίζει ἀπό αὔριο, καί γιά νά μᾶς προστατεύει ἀπό κάθε κίνδυνο καί κάθε ἀπειλή, καί γιά νά μᾶς ἁγιάζει μέ τή χάρη του διά τῶν πρεσβειῶν καί τῶν ἁγίων ἑπτά Μακκαβαίων παίδων καί τοῦ πολιούχου μας ἁγίου Ἀντωνίου.

View this gallery on Flickr

View the embedded image gallery online at:
https://pliroforiodotis.gr/index.php/news/society-menu/difere-menu/63744-panigyrikos-esperinos-gia-ton-osio-antonio-polioyxo-veroias-fotografies#sigProIddeb9a0973d