Μαρία Τορορή: "Εμείς διαμορφώνουμε το παρόν και το μέλλον μας"

Η Μαρία Τορορή, από τη Νάουσα, δικηγόρος και δημοτική σύμβουλος, είναι η 5η υποψηφιότητα στο ψηφοδέλτιο του ΚΙΝΑΛ στην Ημαθία. Σε δήλωσή της αναφέρει:

"Γεννήθηκα και κατοικώ στην Νάουσα ν. Ημαθίας. Έχω μια αδελφή την Θωμαή Τορορή, η οποία είναι παντρεμένη με τον Χρήστο Κοτζιάμπαση και έχουν δύο παιδιά, τον Αντώνη και την Ελισάβετ, που αγαπώ σαν δικά μου παιδιά. Και τους δύο υπέροχους γονείς μου, τον πατέρα μου Κώστα και την μητέρα μου Ελισάβετ. Τους χρωστάω τόσα πολλά, αυτό που είμαι και το ότι καταφέρνω να πραγματοποιώ τα όνειρα μου ή έστω να τα αγγίζω.

Δεν θυμάμαι την ζωή μου χωρίς την ενασχόληση με τα κοινά. Γιατί στο μυαλό μου από παιδί ήταν ακαταμάχητη η ανάγκη να είμαι ενεργή πολίτης. Αυτό πίστευα και πιστεύω πως είναι ο δρόμος για να εξελιχθεί η κοινωνία και να αλλάξει. Το λιθαράκι που βάζουμε όλοι μας, όταν δρούμε και δεν αδιαφορούμε σε ό,τι συμβαίνει γύρω μας.

Για αυτό λοιπόν ως φοιτήτρια στην Νομική Σχολή του Τμήματος Νομικών και Οικονομικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης μαζί με μια παρέα νέων, με όραμα και φαντασία δημιουργήσαμε την «Ανεξάρτητη Δημιουργική Κίνηση Νομικής», ένα νέο φοιτητικό κίνημα που ένωσε, αρκετά χρόνια πριν όταν ήταν σχεδόν αδιανόητο, πολλές και διαφορετικές θέσεις με μοναδικό σκοπό να βελτιώσουμε την ζωή μας στο Πανεπιστήμιο.

Αφού τελείωσα τις σπουδές μου και την πρακτική μου άσκηση στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους στο δικαστικό γραφείο Βέροιας, πήρα την άδεια άσκησης επαγγέλματος ως δικηγόρος και ασκώ δικηγορία σε δικό μου γραφείο στην Νάουσα, από το έτος 2006 έως και σήμερα.

Όταν, λοιπόν, μετά τις σπουδές μου επέστρεψα στην Νάουσα, έγινα μέλος του τότε ΠΑΣΟΚ, ενός κινήματος που αδιαμφισβήτητα έγραψε ιστορία στην Ελλάδα, που στηρίχθηκε στις αρχές της σοσιαλδημοκρατίας και στο Ευρωπαϊκό Ιδεώδες. Περάσαμε όμορφες και δημιουργικές στιγμές, όμως κάποια στιγμή ξεκίνησε η κρίση, αυτή που αναπόφευκτα περνάει ή καλύτερα που οφείλει να περνάει κάθε κόμμα εξουσίας.

Τότε πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με την τοπική αυτοδιοίκηση. Έτσι εκλέχθηκα δημοτική σύμβουλος του Δήμου Η.Π. Νάουσας από το 2010 έως και σήμερα, με την θητεία μου να λήγει τον Σεπτέμβριο του έτους 2019. Στο διάστημα αυτό ολοκλήρωσα τις μεταπτυχιακές σπουδές μου στην «Διοίκηση Πολιτισμικών μονάδων», της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.

Ως δημοτική σύμβουλος και πολιτιστική διαχειρίστρια ασχολήθηκα με την ανάδειξη και αξιοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της Νάουσας. Στο πλαίσιο αυτό δημιούργησα την εθελοντική ομάδα «Κισσός», με την οποία υλοποιούμε 6 χρόνια τώρα το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Σχολής Αριστοτέλη « Ένας περίπατος στο Νυμφαίο της Μίεζας», το οποίο απευθύνεται σε μαθητές της 6ης δημοτικού όλων των σχολειών του Δήμου Η.Π. Νάουσας, όπου οι μαθητές μέσω του παιχνιδιού και της διάδρασης μαθαίνουν την ιστορία του τόπου. Ακόμη ασχολήθηκα με την διατήρηση και προστασία της βιομηχανικής κληρονομιάς της Νάουσας ως αντιπρόεδρος του συλλόγου « Φίλοι Ιστορικού αρχείου Νάουσας».

Η ενασχόληση μου με τον Δήμο μου έδωσε την δυνατότητα να γνωρίσω τα προβλήματα του καθώς και του νομού Ημαθίας και να αγωνιστώ αρκετές φορές για να βρούμε λύσεις, άλλοτε με θετικό άλλοτε με αρνητικό αποτέλεσμα.

Μέσα σε αυτά τα χρόνια γεννιέται το ΚΙΝΑΛ, ένα νέο αστικό κίνημα, εκφραστής του μεσαίου και προοδευτικού χώρου. Ένα κίνημα που δεν φοβάται να αλλάζει και να εξελίσσεται, ένα κίνημα που στηρίζεται στην κοινωνία, με ένα αφήγημα όχι ακραίων θέσεων αλλά θέσεων που στηρίζονται στην ανάγκη για πρόοδο και ανάπτυξη.

Στο μεσοδιάστημα, αφού εκπαιδεύομαι και περνώ με επιτυχία τις εξετάσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης γίνομαι διαπιστευμένη διαμεσολαβητής από τον Διεθνή Φορέα ADR-ODR International, εγγεγραμμένη στο αρχείο διαμεσολαβητών του Υπουργείου. Η διαμεσολάβηση, ένας εναλλακτικός τρόπος επίλυσης διαφορών είναι ένας θεσμός που ξεκίνησε δειλά τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, όταν στην Αγγλία υπάρχει από το 1896.

Και μέσα σε όλα αυτά προκύπτει σήμερα η πρόταση να υποβάλλω υποψηφιότητα ως βουλευτής στο ΚΙΝΑΛ. Μια πρόταση που τελικά δέχτηκα. Όχι μονάχα γιατί ο προοδευτικός χώρος μας χρειάζεται όλες και όλους, κυρίαρχα γιατί ΕΜΕΙΣ διαμορφώνουμε το παρόν και το μέλλον μας και σε αυτό το κάλεσμα πώς να αρνηθώ".