Την Γυναίκα της Σμύρνης τίμησε ο Σύλλογος Μικρασιατών Ημαθίας (φωτογραφίες, βίντεο)

Την Τετάρτη 4 Μαΐου ο Σύλλογος Μικρασιατών Ημαθίας πραγματοποίησε εκδήλωση για να τιμήσει την Γυναίκα, την Μάνα, με θέμα «Η παρουσία της γυναίκας στη Σμύρνη», στο Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο (Μεντρεσέ Τζαμί).

Πριν την έναρξη της εκδήλωσης ο Σύλλογος Μικρασιατών Ημαθίας τίμησε το μέλος του Συλλόγου, την κα Γεωργία, για την συνεισφορά της στις δράσεις του συλλόγου (πλέξιμο, κέντημα, εκθέσεις κτλ).

Δημοσιεύτηκε από Facebook στις Τετάρτη, 05 Μαΐου 2016

«Η Σμυρνιά, η γυναίκα που υμνήθηκε όσο και η Πατρίδα της…»

Στο πρώτο μέρος η εκπαιδευτικός Παυλίδου Ζωή αναφέρθηκε στο ρόλο και την κοινωνική θέση της γυναίκας στη Σμύρνη, στα τέλη του 19ου αιώνα αρχές 20ου.

Η κα Παυλίδου ανέφερε πως οι Σμυρνιοί ήταν κοινωνικοί κι εξωστρεφής χαρακτήρες, λόγω της συναναστροφής τους με Ευρωπαίους κατοίκους της Σμύρνης. Η δε Σμυρνιές έδιναν βάσει στην εκπαίδευση και τις σπουδές, ειδικά οι γυναίκες της ανώτερης τάξης. Δεν έλειπαν τα μαθήματα οικοκυρικής, καθώς ήταν απαραίτητο να γνωρίζουν νοικοκυριό και τη φροντίδα παιδιών. Το σπίτι της Σμυρνιάς ήταν διακοσμημένο με χειροποίητα υφαντά που έφτιαχναν οι ίδιες στον αργαλειό ή την ραπτομηχανή.

Οι Σμυρνιές έδιναν βαρύτητα στην κοινωνική τους ζωή. Πραγματοποιούσαν συγκεντρώσεις, το λεγόμενο κουζέλι (κουτσομπολιό) και διασκέδαζαν με μουσική.

Ο ιερός χώρος του Σμυρναίικου σπιτιού ήταν η κουζίνα. Η Σμυρνιά ήταν γνώστης της γευσιγνωσίας, έφτιαχνε εδέσματα μιας μακραίωνης κουλτούρας και μέσω την συνηθειών κι εθίμων έχουμε αποκτήσει σήμερα την γαστρονομική μας ταυτότητα.

Έπειτα η κα Παυλίδου αναφέρθηκε στα ήθη κι έθιμα του γάμου, της βάπτισης, στην μόδα και στον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν οι Σμυρνιές όταν έφτασαν στην Ελλάδα μετά την καταστροφή της Σμύρνης.

«Οι Ελληνίδες της Σμύρνης ήταν γνωστές για την κομψότητα και την φιλοκαλία τους…»

Οι γυναίκες της Σμύρνης ακολουθούσαν την μόδα (σύμφωνα με μαρτυρίες και συμβουλές ομορφιάς από το 1910) χωρίς πολλά χρυσαφικά,  μόνο δαχτυλίδια, και κυκλοφορούσαν μόνο με ομπρελίνο, για να προστατευτούν από τον ήλιο. Είχαν εξαίσιο κάλλος και σαγήνευαν στο πέρασμά τους.

Στο δεύτερο μέρος πραγματοποιήθηκε επίδειξη φορεσιών από τη Σμύρνη φορεμένες από μέλη του χορευτικού τμήματος. Ο κος Πανανόπουλος Φώτης περιέγραφε την κάθε φορεσιά, τι περιλάμβανε, από ποιο υλικό ήταν φτιαγμένη, ποια ήταν η μόδα στα χτενίσματα, εάν φορούσαν κοσμήματα κ.α.  Τέλος, συμπλήρωσε πως η ενδυμασία σηματοδοτεί την πολιτιστική ταυτότητα του καθενός.

Στο τρίτο μέρος η χορωδία του Συλλόγου Μικρασιατών Ημαθίας, υπό την καθοδήγηση της χοράρχου κας Λαγιώνη Κατερίνας, ερμήνευσε Σμυρναίικα τραγούδια.