Ο «Καρυοθραύστης» στη Βέροια

baleto mosxa

Του Μιχάλη Κουρόγλου

Από το ξεκίνημα της λειτουργίας του Χώρου Τεχνών, οι φιλότεχνοι της Βέροιας και των γύρω περιοχών, ένιωσαν προνομιούχοι έναντι της υπόλοιπης περιφέρειας.  Κι αυτό για το αυτονόητο του ενός βήματος μπροστά, με  την ύπαρξη ενός Χώρου που καλύπτει τις απαιτήσεις και του πλέον διψασμένου θεατή-ακροατή.

Από το 1999 ζήσαμε μεγάλο αριθμό –και ανάλογες συγκλονιστικές στιγμές- εξαιρετικών παραστάσεων θεάτρου, χορού, συναυλιών και κάθε εκδήλωσης της Τέχνης. Από τότε ο Ημαθιώτης , εννοεί ότι δεν υστερεί σημαντικά των προτάσεων του δίπολου Αθήνα-Θεσσαλονίκη και έπαψε να νιώθει ως πολίτης δεύτερης κατηγορίας.

Αυτή η εισαγωγή έχει ως μόνο σκοπό να διαχωρίσει οτιδήποτε έχουμε απολαύσει ως τώρα, από την παράσταση της περασμένης Παρασκευής, του «Καρυοθραύστη», από τα Κρατικά Μπαλέτα της Μόσχας.

Κάθε προηγούμενη οφείλει να υποβάλει τα σέβη της  στο μοναδικό θέαμα-ακρόαμα του «Καρυοθραύστη».  Πανδαισία κίνησης και χρωμάτων.

Σκηνικά  και κοστούμια αδιαμφισβήτητοι πρωταγωνιστές και αυτά. Και όλα αυτά  με οδηγό την  επιβλητική κορυφαία  μουσική σύνθεση του Τσαικόφσκι. Την   οποία απογείωσαν, τα  Κρατικά Μπαλέτα της Μόσχας.  Οι περίπου 40 χορευτές εκτέλεσαν με εκπληκτική χάρη, σπάνια ομορφιά, ασυναγώνιστο συγχρονισμό τις  χορογραφίες και την σκηνοθεσία.  Υπέβαλαν  το –τυχερό- κοινό σε μια αξέχαστη, χορταστική  εμπειρία, έμπλεης θείας μυσταγωγίας.

Αποδεικτικό της μαγευτικής εικόνας το γεγονός ότι στο κοινό συμπεριλαμβανόταν και ένας αριθμός πολύ μικρών ηλικιών και δεν ακούστηκε  η παραμικρή –και φυσική για την ηλικία τους-έκφραση δυσανεξίας. Μαγεύτηκαν και τα μικρά των τριών χρονών!  Άλλη απόδειξη, το παρατεταμένο χειροκρότημα του κοινού, που καλούσε και επανακαλούσε τους χορευτές και όλους τους συντελεστές  στη σκηνή , στο τέλος της παράστασης. Το γεγονός αυτό ικανοποίησε, εμφανέστατα, ολόκληρη την ομάδα, που πρέπει να πούμε ότι την αποτελούσαν οι απόφοιτοι των Κρατικών Μπαλέτων της Μόσχας (και ενώ προηγουμένως γνώρισαν την ίδια αποθεωτική υποδοχή στη χώρα τους).

Η αίθουσα του Χώρου Τεχνών γνώρισε μια από τις καλύτερες (στις τόσες πολλές) στιγμές της. Μπορεί οι εποχές να μην προσφέρονται τόσο, όμως η Τέχνη έχει η ίδια την ανάγκη να μας καλεί σε επανασύσταση των αναγκαίων  στοιχείων που μας οπλίζουν με καρτερικότητα, κυρίως με διάθεση πάλης και αντίστασης σε ό,τι κακό μας συμβαίνει. Η Τέχνη είναι πάντα μπροστάρισα και ο ενδυναμωτικός ψυχολογικός παράγοντας που μας εμψυχώνει και θωρακίζει τις άμυνές μας. Για να συνεχιστεί αυτή η θέση εγρήγορσης σε ό,τι αφορά στον φορέα Πολιτισμού στον τόπο μας, την ΚΕΠΑ του δήμου Βέροιας, είναι απαραίτητη η συνέχιση της ενίσχυσής της και η ενίσχυση στην λήψη πρωτοβουλιών, των ανθρώπων της. Το έργο τους σημαντικότατο και εγγυάται την ανάλογη συνέχεια.

φωτογραφία: Ανδρομάχη Παπαδοπούλου