Ενδιαφέρουσα συζήτηση στην αντιαιρετική εσπερίδα

Την Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος το απόγευμα διοργανώθηκε στο Πνευματικό Κέντρο της ενορίας Κοιμήσεως Θεοτόκου Αλεξάνδρειας, στο πλαίσιο των Κ´ Παυλείων, Αντιαιρετική Εσπερίδα με θέμα «Εν Πνεύματι και Αληθεία». Χαιρετισμό απηύθυνε ο Μητροπολίτης Βεροίας. Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ενώ τους εισηγητές και την όλη εκδήλωση παρουσίασε ο αρχιερατικός Επίτροπος Αλεξανδρείας και Διευθυντής του Γραφείου Νεότητας της Ιεράς Μητροπόλεως αρχιμ. Διονύσιος Ανθόπουλος.

Οι Εισηγητές.

«Ο προσηλυτισμός και οι συνήθεις μεθοδεύσεις»

Πρώτος εισηγητής ήταν ο πρωτοπρεβύτερος Βασίλειος Γεωργόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ και επιστημονικός συνεργάτης της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσων, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Ο προσηλυτισμός και οι συνήθεις μεθοδεύσεις». Ο εισηγητής ανέφερε ότι ο προσηλυτισμός είναι ένα φαινόμενο με μεγάλη προϊστορία στον Ελλαδικό χώρο. Προσδιόρισε, ανέφερε και τεκμηρίωσε με παραδείγματα από έντυπα των διαφόρων αιρετικών κινήσεων τις διάφορες προσυλητιστικές μεθοδεύσεις που χρησιμοποιούν. Ορισμένες μάλιστα εξ αυτών στοχεύουν στη δυσφήμιση της Ορθόδοξης Εκκλησίας αλλά και του Ελληνικού Κράτους τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, με σκοπό την κατάργηση του περί προσυλητισμού Νόμου.

«Απαντήσεις σε βασικές πλάνες των Πεντηκοστιανών»

Δεύτερος εισηγητής ήταν ο αρχιμανδρίτης Αυγουστίνος Μύρου, Δρ. Θεολογίας και Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Νεκταρίου Παλαιογρατσάνων, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Απαντήσεις σε βασικές πλάνες των Πεντηκοστιανών». Ο εισηγητής τόνισε ότι οι Πεντηκοσταινοί ισχυρίζονται ότι οι αποτελούν την αληθινή Εκκλησία και λατρεύουν τον Θεό όπως ακριβώς και οι Απόστολοι του Χριστού. Ο ισχυρισμός τους αποτελεί πλάνη, διότι δεν διατηρούν την ενότητα (μέσα σε έναν αιώνα ιστορίας τους έχουν χωρισθεί σε δεκάδες παρατάξεις και δεν έχουν αδιάκοπη αποστολική διαδοχή).

Ισχυρίζονται ότι θεμέλιο της πίστεώς τους είναι μόνη η Αγία Γραφή, αλλά αγνοούν τη σχέση της Αγίας Γραφής με την μία αληθινή Εκκλησία και το πραγματικό νόημα της θεοπνευστίας. Ομιλούν για δύο βαπτίσματα, το βάπτισμα στο νερό και βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα, ενώ είναι γνωστό ότι η Αποκάλυψη του Χριστού ομιλεί για «ένα Βάπτισμα».

Απορρίπτουν την ειδική ιεροσύνη, ενώ υπάρχει στην Π.Δ. ειδική τάξη ιεροσύνης για τις θυσίες και στην Κ.Δ. ο Χριστός αναθέτει την άφεση των αμαρτιών μόνο στους Αποστόλους και στους Διαδόχους τους. Εισαγάγουν το καινοφανές και άγνωστο σε όλους τους αιώνες δόγμα της αρπαγής της Εκκλησίας και ορίζουν συγκεκριμένους καιρούς για την αρπαγή, χωρίς όμως αυτή να πραγματοποιείται τελικά… Αυτές και πολλές άλλες πλάνες είναι ικανές να προβληματίσουν εκείνους που ειλικρινά αναζητούν την αλήθεια.

«Οι κακοδοξίες των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά»

Τρίτος και τελευταίος εισηγητής της Εσπερίδας ήταν ο αρχιμανδρίτης Θεόφιλος Λεμοντζής, Δρ. θεολογίας και Υπεύθυνος του Αντιαιρετικού Γραφείου της Ιεράς Μητρορπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Οι κακοδοξίες των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά». Ο εισηγητής αναφέρθηκε σε γενικές πληροφορίες για τις κακοδοξίες των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά όπως π.χ. Τί υποστηρίζουν για την Αγία Γραφή και τί διδάσκει η Ορθόδοξη Θεολογία. Παρομοίως για τον Τριαδικό Θεό, για τον Ιησού Χριστό. για το Άγιο Πνεύμα, για το όνομα του Θεού, για την Παναγία και τους Αγίους, για τον Τίμιο Σταυρό. για την ψυχή του ανθρώπου, για την δευτέρα Παρουσία, για τον Αρμαγεδώνα, για τον πόλεμο και την σημαία, για την αιμοδοσία, για την Εκκλησία και τα Μυστήρια. Αφού αναφέρθηκε στις κακοδοξίες των αιρετικών αντιπαράβαλε την ορθόδοξη θεολογική διδασκαλία, παραθέτοντας και παραδείγματα.

Μετά την ολοκλήρωση των εισηγήσεων οι ομιλητές είχαν την ευκαιρία να απαντήσουν σε διάφορα ερωτήματα που έθεσαν οι ακροατές.

Χαιρετισμός Μητροπολίτη

"Τή φράση τοῦ Χριστοῦ ἀπό τή συνομιλία του μέ τήν Σαμαρείτιδα στό φρέαρ τοῦ Ἰακώβ ἐπιλέξαμε ὡς τίτλο γιά τήν σημερινή ἐκδήλωση, τήν πρώτη ἀντιαιρετική Ἡμερίδα, τήν ὁποία ὀργάνωσε καί πραγματοποιεῖ ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας στήν Ἀλεξάνδρεια στό πλαίσιο τῶν Κ´ Παυλείων.

Ἡ διοργάνωσή της ὡς ἐκδήλωση τῶν Παυλείων δέν εἶναι καθόλου συμπτωματική, καθώς ὁ ἴδιος ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος προλέγει καί προειδοποιεῖ γιά τόν κίνδυνο τῶν αἱρετικῶν πού θά ἐμφανισθοῦν μέσα στήν Ἐκκλησία καί τόν κόσμο προκειμένου νά ἀποσπάσουν τούς πιστούς ἀπό τήν Ἐκκλησία καί κατά συνέπεια ἀπό τή σωτηρία.

Καί τό κάνει μιλῶντας στήν Ἔφεσο ἐνώπιον τῶν πρεσβυτέρων τῆς Ἐκκλησίας πού εἶχε προσκαλέσει ἀπό ὅλες τίς γειτονικές πόλεις καί γνωρίζοντας ὅτι εἶναι ἡ τελευταία φορά πού τούς συναντᾶ.

«Ἐγώ οἶδα», τούς λέγει, «ὅτι εἰσελεύσονται μετά τήν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μή φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου, καί ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τούς μαθητάς ὀπίσω αὐτῶν».

Ὁ προσωπικός τόνος πού χρησιμοποιεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος δείχνει τή σημασία πού δίνει στόν κίνδυνο πού ἐλλοχεύει γιά τούς πιστούς. Γνωρίζω, λέγει, ὅτι μετά ἀπό ἐμένα θά ἔρθουν βαρεῖς λύκοι πού δέν θά ἐνδιαφέρονται γιά τό ποίμνιο καί ἀκόμη ὅτι θά ὑπάρξουν ἄνθρωποι ἀπό σᾶς πού θά παραποιήσουν τή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ μέ σκοπό νά παρασύρουν τούς πιστούς καί νά τούς πάρουν μέ τό μέρος τους.

Καί αὐτή ἡ ἀναφορά τοῦ ἀποστόλου Παύλου δέν εἶναι, βεβαίως, ἡ μοναδική ἀναφορά του στίς αἱρέσεις καί τούς αἱρετικούς. Ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος τό κάνει συχνά, γιατί θέλει νά προειδοποιήσει τούς πιστούς καί τήν Ἐκκλησία ὥστε νά προφυλαχθοῦν ἀπό τόν κίνδυνο τῶν αἱρέσεων, πού ὑφίστατο καί ὑφίσταται, διότι οἱ ἄνθρωποι συχνά δέν ἀκολουθοῦν τόν ὀρθό δρόμο τῆς πίστεως καί τῆς λατρείας τοῦ Θεοῦ.

Ποιός εἶναι ὁ ὀρθός δρόμος; Εἶναι αὐτός τόν ὁποῖο ὑποδεικνύει ὁ Χριστός στή Σαμαρείτιδα καί θέσαμε ὡς τίτλο τῆς Ἡμερίδος μας. Ὅταν ἐκείνη τόν ρωτᾶ ἄν οἱ Σαμαρεῖτες ἤ οἱ Ἰουδαῖοι λατρεύουν ὀρθά τόν Θεό, ὁ Χριστός τῆς ἀπαντᾶ ὅτι ὁ σωστός τρόπος λατρείας τοῦ Θεοῦ εἶναι «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ».

Ἡ ἀναφορά τοῦ Χριστοῦ στό πνεῦμα ἀφορᾶ στήν ἀντιδιαστολή μέ τήν ὕλη, ἐννοεῖ δηλαδή ὅτι ὁ Θεός δέν ἀρέσκεται σέ ὑλική λατρεία, σέ θυσίες ζώων καί ἄλλα παρόμοια, πού συνηθιζόταν τήν ἐποχή ἐκείνη, ἀλλά εὐαρεστεῖται μέ τήν πνευματική λατρεία, προϋπόθεση καί θεμέλιο τῆς ὁποίας εἶναι ἡ ἀλήθεια. Διότι δέν μπορεῖ κανείς νά λατρεύει ὀρθά τόν Θεό, ἐάν δέν τόν πιστεύει ὀρθά. Καί δέν μπορεῖ νά τόν πιστεύει ὀρθά, ἐάν δέν τόν πιστεύει ἀληθινά. Ἐάν δέν πιστεύει, δηλαδή, ὁ ἄνθρωπος στόν Θεό, ὅπως εἶναι, ἤ μᾶλλον ὅπως αὐτός μᾶς ἀποκάλυψε τόν ἑαυτό του διά Ἰησοῦ Χριστοῦ καί διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τότε σφάλλει καί παρεκκλίνει ἀπό τήν ἀλήθεια καί χωρίζεται ἀπό τήν Ἐκκλησία καί γίνεται αἱρετικός. Καί ὁ αἱρετικός δέν περιορίζει τήν πλάνη του μόνο στόν ἑαυτό του ἀλλά θέλει νά παρασύρει καί ἄλλους σ᾽ αὐτήν.

Ἡ ἀλήθεια, λοιπόν, σχετικά μέ τόν Θεό δέν εἶναι κάτι τό ὁποῖο μπορεῖ νά κατακτήσει ὁ ἄνθρωπος μόνος του, διότι ὁ Θεός καί ἡ γνώση του ὑπερβαίνει τίς ἀνθρώπινες δυνάμεις καί τήν ἀνθρώπινη λογική. Ἡ ἀλήθεια σχετικά μέ τόν Θεό εἶναι αὐτή πού μᾶς ἀποκάλυψε ὁ Χριστός· ἀλλά ἐπειδή καί ἡ κατανόηση αὐτῆς τῆς ἀληθείας δέν εἶναι εὔκολη ὑπόθεση γιά τόν ἄνθρωπο, γι᾽ αὐτό ὁ Θεός ἔστειλε τό Πανάγιο Πνεῦμα τό ὁποῖο παραμένει στούς αἰῶνες ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ γιά νά διερμηνεύει, γιά νά μᾶς ἐξηγεῖ, αὐτήν τήν ἀλήθεια γιά τόν Θεό πού μᾶς δίδαξε ὁ Χριστός.

Κατά συνέπεια ὁτιδήποτε δέν συμβαίνει μέσα στήν Ἐκκλησία, ὁτιδήποτε δέν ἔχει τή σύμφωνη γνώμη ὅλης τῆς Ἐκκλησίας, δέν μπορεῖ νά ἀνταποκρίνεται στήν ἀλήθεια, δέν μπορεῖ νά εἶναι ἀλήθεια, καί εἶναι πλάνη καί αἵρεση.

Πολλοί εἶναι αὐτοί οἱ ὁποῖοι κατά τή διάρκεια τῶν εἴκοσι αἰώνων τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀπό τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς μέχρι σήμερα, ἐπιχείρησαν νά ἑρμηνεύσουν μέ τόν δικό τους τρόπο τήν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας. Πολλοί εἶναι αὐτοί οἱ ὁποῖοι ἰσχυρίσθηκαν ὅτι διδάσκουν καί ἑρμηνεύουν μέ τή χάρη καί τόν φωτισμό τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ὅπως τό κάνουν στίς ἡμέρες μας οἱ αἱρετικοί Πεντηκοστιανοί. Ἀλλά τό Ἅγιο Πνεῦμα δέν δρᾶ ἐκτός Ἐκκλησίας, δέν φωτίζει καί δέν σοφίζει ἀνθρώπους πού ἀρνοῦνται τήν Ἐκκλησία, πού ἀποσχίζονται καί ἀπομακρύνονται ἀπό αὐτήν, καί νομίζουν ὅτι αὐτοί μποροῦν νά ἑρμηνεύσουν καλύτερα ἀπό τήν Ἐκκλησία τό εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, γιατί εἶναι δέσμιοι τοῦ ἐγωισμοῦ τους.

Ὁ ἐγωισμός εἶναι ἡ βασική αἰτία τῶν αἱρέσεων, διότι ὅποιος ἔχει ταπείνωση αὐτός ὑπακούει στήν Ἐκκλησία, καί ἀκόμη καί ἐάν κάποια φορά ὡς ἄνθρωπος πλανηθεῖ, μετανοεῖ καί ἐπιστρέφει στήν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως συνέβη ἀκόμη καί μέ ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ὅσοι ὅμως ἔχουν ἐγωισμό, αὐτοί καί ἐάν κατανοήσουν ὅτι πλανήθηκαν, ἐμμένουν στήν πλάνη καί ἀπομακρύνονται ἀπό τήν Ἐκκλησία καί τήν ἀλήθειά της καί γίνονται αἱρετικοί. Θέλοντας μάλιστα νά αὐτοεπιβεβαιωθοῦν προσπαθοῦν νά παρασύρουν καί ἄλλους γιά νά μήν εἶναι μόνοι τους στήν ἀπώλεια καί τήν καταστροφή, ὅπως τό ἔκανε ὁ Ἑωσφόρος, ὁ ὁποῖος παρέσυρε ὁλόκληρο τάγμα ἀγγέλων στήν ἀπομάκρυνση ἀπό τόν Θεό καί τήν ἀπώλεια.

Γι᾽ αὐτόν τόν λόγο καί οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, οἱ αἱρετικοί, εἶναι ἐπικίνδυνοι, ὅπως μᾶς προειδοποίησε ὁ ἀπόστολος Παῦλος· καί γι᾽ αὐτό εἶναι ἀνάγκη νά τούς γνωρίζουμε, νά γνωρίζουμε τίς πλάνες πού ὑποστηρίζουν, νά γνωρίζουμε πῶς πρέπει νά τούς ἀντιμετωπίζουμε, ὥστε νά μήν θέτουμε τόν ἑαυτό μας στόν κίνδυνο νά μᾶς παρασύρουν.

Διότι συχνά οἱ αἱρετικοί ἐμφανίζονται μέ τό προσωπεῖο τοῦ καλοῦ καί εὐσεβοῦς χριστιανοῦ, τό ὁποῖο μπορεῖ νά μᾶς ἐξαπατήσει, ἐάν δέν ξέρουμε τί πρεσβεύουν αὐτοί ἀλλά καί ποιά εἶναι ἡ δική μας ἀληθινή πίστη.

Θά πρέπει νά γνωρίζουμε, λοιπόν, ἀλλά καί νά εἴμαστε προσεκτικοί. Νά μήν ἐμπιστευόμαστε κανένα πού μᾶς μιλᾶ δῆθεν γιά τόν Χριστό ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας, νά μήν ἀκολουθοῦμε κανένα σέ χώρους πού δέν σχετίζονται μέ τούς χώρους τῆς Ἐκκλησίας μας, γιατί εἶναι εὔκολο νά παρασυρθοῦμε ἀλλά δύσκολο νά ἀπομακρυνθοῦμε στή συνέχεια ἀπό αὐτούς.

Οἱ αἱρετικοί, ἀδελφοί μου, εἴτε εἶναι ἀνήκουν στούς Πεντηκοστιανούς εἴτε ἀνήκουν στούς Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, καί ἀναφέρομαι σ᾽ αὐτούς, διότι εἶναι δύο αἱρέσεις οἱ ὁποῖες δροῦν στήν Ἱερά Μητρόπολή μας καί στήν πόλη καί τήν περιοχή σας, εἶναι «λύκοι βαρεῖς», ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, πού δέν θέλουν τό καλό τῶν πιστῶν, ἀλλά θέλουν νά συγκεντρώνουν κόσμο στήν αἵρεσή τους, γιά νά ὠφελοῦνται ἀπό αὐτούς. Καί ὅ,τι ἐνδεχομένως κατά καιρούς προσφέρουν, τό κάνουν μόνο γιά νά ἐντυπωσιάσουν καί νά παρασύρουν ὅσους δέν τούς γνωρίζουν στήν πλάνη τους.

Μέ σκοπό, λοιπόν, τήν ἐνημέρωσή σας καί τήν προστασία σας ἀπό κάθε αἱρετικό, διοργανώσαμε τήν ἀποψινή ἀντιαιρετική ἐκδήλωση μέ ἐκλεκτούς ὁμιλητές πού θά μᾶς ἀναπτύξουν πολύ ἐνδιαφέροντα καί σημαντικά θέματα σχετικά μέ τίς αἱρέσεις καί τούς αἱρετικούς, ὥστε καί σεῖς νά γνωρίζετε καί νά μπορεῖτε νά προφυλάσσεσθε ἀλλά καί ἄλλους ἀδελφούς μας νά προστατεύετε.

Πρῶτος ὁμιλητής μας εἶναι ἀπόψε ὁ πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Γεωργόπουλος, λέκτορας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ. πού θά μᾶς ἀναπτύξει τό θέμα: «Ὁ προσηλυτισμός καί οἱ συνήθεις μεθοδεύσεις», ἕνα θέμα πού εἶναι ἐξαιρετικά σημαντικό γιά κάθε περίπτωση αἱρετικοῦ πού μπορεῖ νά συναντήσουμε.

Οἱ ἑπόμενοι δύο ὁμιλητές μας θά ἑστιάσουν στίς δύο αἱρέσεις πού μᾶς ἀπασχολοῦν περισσότερο: ὁ πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Αὐγουστῖνος Μύρου, διδάκτωρ Θεολογίας καί Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Νεκταρίου Παλαιογρατσάνων, θά μᾶς ἀναπτύξει τό θέμα «Ἀπαντήσεις σέ βασικές πλάνες τῶν Πεντηκοστιανῶν», καί ὁ πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Θεόφιλος Λεμοντζῆς, διδάκτωρ Θεολογίας καί ὑπεύθυνος τοῦ Ἀντιαιρετικοῦ γραφείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας θά μᾶς μιλήσει μέ θέμα: «Οἱ κακοδοξίες τῶν ψευδομαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ».

Πρίν νά παραχωρήσω τό βῆμα στόν πρῶτο ὁμιλητή, θά ἤθελα νά εὐχαριστήσω θερμά καί τούς τρεῖς, γιά τήν προθυμία τους νά συμμετάσχουν μέ τίς εἰσηγήσεις τους στήν ἀποψινή Ἡμερίδα καί νά μᾶς διαφωτίσουν γιά θέματα πού γνωρίζουν καλά, ἀλλά καί ὅλους ἐσᾶς πού ἀνταποκριθήκατε στήν πρόσκληση τῆς Ἐκκλησίας καί παρευρίσκεσθε σήμερα στή σπουδαία αὐτή ἐκδήλωση".