Η ασυδοσία δεν έχει...πάτο - Στην τύχη του το περιβάλλον

Γράφει ο Θόδωρος Θεοδωρίδης

Ζούμε καθημερινά με την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει, μέρα του περιβάλλοντος σήμερα, σχετικά με την κακή συμπεριφορά και την νοοτροπία μας.. Φταίει άραγε η παιδεία μας; Το παιδαγωγικό σύστημα αλλά και οι υπηρέτες του λειτουργούν με γνώμονα τις αξίες της ζωής, το πως θα διαπλάσουν χαρακτήρες ή απλά μόνο να παρέχουν εφόδια για την επιβίωση;

Το Φιλανδικό σύστημα Παιδείας καλλιεργεί και μαθαίνει στους μικρούς μαθητές πως πρώτα θα γίνουν καλοί άνθρωποι, το πως να συμπεριφέρονται και πως να φροντίζουν το περιβάλλον ώστε να εξασφαλίσουν υγιεινή διαβίωση. Δεν είναι τυχαίο πως οι μικροί μαθητές επισκέπτονται τα πάρκα των πόλεων καθαρίζοντας τα. Μαθαίνουν να ανακυκλώνουν και να διαχωρίζουν τα υλικά σε χρήσιμα και επιβλαβή. Με την βοήθεια των διδασκόντων διαμορφώνουν τον χαρακτήρα τους και τον αλληλοσεβασμό. Έτσι μαθαίνουν αλλά συγχρόνως αμείβονται με ένα υποτυπώδες χαρτζιλίκι που η Φιλανδική πολιτεία φροντίζει.

Κάτι ανάλογο γίνεται και στη Άπω Ανατολή, όπου οι Ιάπωνες διαπαιδαγωγούν τους μικρούς δίνοντας τους τα εχέγγυα για αλληλοσεβασμό και φροντίδα του περιβάλλοντος. Προτιμούν τα πρώτα έτη της ζωής να διαπλάσουν ανθρώπους με εκτίμηση για το συνάνθρωπο, πως θα γίνουν χρήσιμοι στην κοινωνία και μετά να τους εκπαιδεύσουν ώστε με τα εφόδια που θα αποκτήσουν να μπορούν να σταθούν στις απαιτήσεις της ζωής. Πάνω από όλα όμως συνείδηση και σεβασμό σε ένα καθαρό και χρήσιμο περιβάλλον για καλύτερη ποιότητα και υγεία στη ζωή.

Αλήθεια... εγώ δεν θυμάμαι να με δίδαξαν κάτι ανάλογο. Αδιαφορία από την πολιτεία. Λίγοι δάσκαλοι αγωνιζόταν να γίνουν κοινωνοί της προσπάθειας για καθαρό περιβάλλον και για προστασία του. Μέχρι πότε όμως μπορούμε να περιμένουμε να αλλάξουμε στάση και συμπεριφορά απέναντι στο περιβάλλον;

...Ήταν αν θυμάμαι καλά στα μέσα του 2012, τότε σαν αντιδήμαρχος του δήμου Βέροιας και με τη σύμφωνη γνώμη του γενικού γραμματέα του δήμου Βέροιας, όταν στείλαμε επιστολή στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια επιτροπή παιδείας του δήμου καθώς και στις αντίστοιχες διευθύνσεις παιδείας, να προωθηθεί η ιδέα μιας έκθεσης για το περιβάλλον και τη σωστή διαχείριση απορριμμάτων. Είχαμε μάλιστα θεσπίσει και ένα υποτυπώδες έπαθλο ,χρηματικό,για τις καλύτερες εκθέσεις παιδιών των δημοτικών αλλά και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ποτέ φυσικά δεν πήραμε απάντηση. Ο λόγος άγνωστος μέχρι σήμερα ειλικρινά.

Και τι κάνουμε σήμερα; Απλά παρατηρούμε και ανεχόμαστε. Είναι κυριολεκτικά ντροπή για το θέαμα που καθημερινά αντικρίζουμε σε μια οποιαδήποτε διαδρομή έξω από το δήμο αλλά και σε απόμακρες περιοχές από το κέντρο. Κανείς δεν σέβεται τίποτα και κανένα όργανο δεν συγκινείται .Οι πολίτες απλά παρατηρούν μη τυχόν και τους κακοχαρακτηρίσουν. Γνωστή εξάλλου η λέξη "καρφί" η πιο λαϊκά "ρουφιάνος".

Η αστυνομία και ειδικά η τροχαία για οτιδήποτε άλλη παραβατικότητα επεμβαίνουν λες και το θέμα ρίψης αντικειμένων από διερχόμενα αυτοκίνητα δεν είναι στις προτροπές του κώδικα κυκλοφορίας.

Οι ασχολούμενοι με την διοίκηση,πρώτου και δεύτερου βαθμού, δεν αγωνιούν, απλά παρακολουθούν. Υπάρχουν η δεν υπάρχουν κανόνες; Τα πρόστιμα ποτέ δεν είναι καλός τρόπος επιβολής των κανόνων. Δυστυχώς ειδικά για την Ελλάδα πιστεύω ίσως είναι ο μόνος. Η βοήθεια όμως του κόσμου είναι αυτή που θα αποτρέψει την οπτική ασχήμια αλλά και θα συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος ...άρα στην υγεία μας.

....Αφορμή για την συγγραφή αυτού του κειμένου, καθώς και της θύμησης παλαιότερων καταστάσεων, αποτελεί το καθημερινό σχεδόν γεγονός να αντικρίζω ότι οι πιο κάτω φωτογραφίες πιστοποιούν.

...Αλήθεια μέχρι πότε ρε ξεδιάντροποι, Ελληναράδες που τάχα αγαπάτε τη χώρα σας, θα ανεχόμαστε την ανέξοδη βλακεία σας;

...Σεβαστείτε ρε ανθέλληνες τα εγγόνια σας. Διδάξτε στα παιδιά σας ....Μα εσείς νεολαία και μέλλον της πατρίδας σας τι χειρότερο μπορείτε να φανταστείτε. Ο σεβασμός στο συνάνθρωπο και το περιβάλλον δεν είναι καλαμπούρι...είναι αυτοπειθαρχία και αυτοσεβασμός...είναι υγεία.
Τι;

... Δεν μας νοιάζει τίποτα;

... Απλά παρατηρούμε;

... και οι υπεύθυνοι περιμένουν στην κάλπη την επιβράβευση για την ανεκτικότητα μας....

Π Α Γ Κ Ο Σ Μ Ι Α Μ Ε Ρ Α Π Ε Ρ Ι Β Α Λ Λ Ο Ν ΤΟ Σ...

....μία μέρα σαν όλες τις άλλες... απλά καλά να περνάμε και ποτέ να μην αφουγκραζόμαστε τις ευθύνες μας..

.... Καιρός είναι να δούμε τι πραγματικά είμαστε και που συχνάζουμε...

.... Άλλως η εικόνα μας προσγειώνει.